رای بسیاری از ما، دسترسی آنلاین در زندگی روزمره ما ریشه دوانده است. همه گیری سرعت حرکت به سمت سبک زندگی دیجیتالی در همه زمینه های کار، تحصیل، ارتباط با عزیزان و آرامش را تسریع کرده و به نظر می رسد این موضوع روند جدیدی است که برای سبک زندگی در آینده تعریف شده است.
سبک زندگی دیجیتالی ما بدون شک منجر به افزایش ترافیک اینترنت و تغییر پویایی تقاضا برای مراکز داده شده است. فقط در اندونزی بیش از 200 میلیون کاربر اینترنت وجود دارد و انتظار می رود این تعداد افزایش یابد. مطالعه انجمن ارائه دهندگان خدمات اینترنت اندونزی نشان داد که تقریباً 60 درصد کاربران روزانه بین دو تا هشت ساعت را در اینترنت می گذرانند. علاوه بر این، بازار تجارت الکترونیکی اندونزی به عنوان بزرگترین بازار آسیای جنوب شرقی ظاهر شده است که تقریباً 50 درصد از کل بازار منطقه را به خود اختصاص داده است.
فقط کافی است حجم تماس های ویدئویی، سرویس های جریانی، چندین برنامه پیام رسان و تجارت الکترونیکی و کانال های رسانه های اجتماعی را که در طول یک روز استفاده می شوند را در نظر بگیرید، یا تنها مقدار داده ای را که در هر ثانیه ایجاد می شود تصور کنید.
آیا ما انرژی مورد نیاز برای جذب و مدیریت سیل اطلاعاتی را که در معاملات تجاری و زندگی خصوصی خود تولید و مصرف می کنیم در نظر گرفته ایم؟
مراکز داده به عنوان ستون فقرات اینترنت، داده های مورد نیاز برای تأمین انرژی هر سرویس آنلاین را ذخیره، جابجا، پردازش و تحلیل می کنند. مراکزداده همچنین یکی از تاسیسات پر مصرف در حوزه انرژی است و تقریباً 40 درصد این انرژی صرف سیستم های خنک کننده شبانه روزی در هر مرکزداده می شود. برآوردهای بیشتر حاکی از آن است که مراکز داده حداکثر 5 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای جهانی را تشکیل می دهند.
درست همانطور که لپ تاپ شما با استفاده زیاد گرم می شود، سرور، رک و تجهیزات محاسباتی در یک مرکز داده نیز در هنگام پردازش داده های بیشتر، گرما بیشتری ساطع می کنند!
بنابراین به یک راه حل خنک کننده کارآمد نیاز دارد. یک مرکز داده کاملاً کارآمد، برای خنک سازی سرورها به ازای هر کیلووات برق مصرفی این سرورها، به یک کیلووات انرژی نیاز دارد.
اندونزی اخیراً نقطه کانونی برای سرمایه گذاری در مراکز داده است. طبق تحقیقات بازار آریزتون، انتظار می رود این کشور سرمایه گذاری هایی به ارزش بیش از 1 میلیارد دلار با نرخ رشد سالانه 11 درصد بین سالهای 2019 و 2025 سرمایه گذاری کند.
شرکت های نام آشنای فناوری از جمله Google ، Microsoft ، Amazon Web Services ، Alibaba و Tencent قبلاً مراكز داده را در اندونزي راه اندازي كرده يا برنامه هايي را براي اين كار اعلام كرده اند. ما فقط می توانیم انتظار داشته باشیم که شرکت های بیشتری راه آنها را دنبال کنند.
با توجه به این زمینه ، آیا مراکز داده می توانند کربن تولید نکنند و سبز باشند؟ آیا مراکز داده سبز مفهومی متناقض است؟
اپراتورهای مرکز داده در تلاشند تا مصرف انرژی را کاهش دهند تا پایداری را در امکانات خود افزایش دهند و هزینه ها را کاهش دهند. یک راه، سرمایه گذاری در تجهیزات چیلر های تجاری با صرفه جویی در مصرف انرژی است که عملکرد انرژی قابل رقابت و اثبات شده را ارائه می دهند. ارائه دهندگان فناوری ساختمان های هوشمند مانند Johnson Controls تجهیزات پیشرفته چیلر را ارائه می دهند که از مبرد با پتانسیل گرم شدن کره زمین استفاده می کنند و برای کاهش متوسط مصرف برق سالانه 35 درصد بهینه شده است. برای جلو بردن بیشتر این پروژه، ارائه دهندگان مرکز داده حتی می توانند راه حل های خنک کننده آزاد را که شامل فن آوری های خنک کننده تبخیری برای بهره وری حتی بهتر انرژی است را در نظر بگیرند.
استفاده از منابع دیجیتال و تجزیه و تحلیل راه دیگری برای بهینه سازی مصرف انرژی است. در یک مرکز داده معمولی، بار سرورها در طول روز متفاوت است. یک راه حل هوشمند برای نظارت بر الگوی مصرف انرژی ، به مدیران مراکز داده این امکان را می دهد تا استفاده بهینه از منابع خود را پیکربندی کنند ، همچنین مشکلات تجهیزات را شناسایی و تشخیص دهند و برای رفع آنها اقدامات پیشگیرانه انجام دهند. در برخی موارد ، چیلرهای هوشمند می توانند تعمیرات برنامه ریزی نشده و اضطراری را تا 66 درصد کاهش دهند.
همچنین زمان آن فرا رسیده است که مرکز داده های عملیاتی را در دمای پایین 20 درجه تا 22 درجه سانتیگراد به چالش بکشیم.
وزیر دارایی اندونزی پیش بینی می کند اقتصاد دیجیتال در اندونزی تا سال 2025 به 124 میلیارد دلار افزایش یابد. همراه با نقشه راه دولت “ساخت اندونزی 4.0” که اندونزی را تا سال 2030 در میان ده اقتصاد برتر جهان قرار خواهد داد.
