موجودات بیگانه و بشقاب پرندهها موضوع جنجالی این روزهاست؛ چندی قبل جلسهای توسط نمایندگان مجلس ایالات متحده برای شنیدن شهادت سه نفر (دو خلبان نیروی دریایی و یک افسر اطلاعاتی سابق) که در مورد پدیدههای ناشناس پرنده (UAP) هشدار میدادند، برگزار شد.
البته این جلسه در مورد این نبود آیا بیگانگان از زمین بازدید کردهاند یا نه؟ بلکه در مورد ادعای اشیاء هوایی ناشناس (UAP) در آسمان ایالات متحده که فناوریهای امروزی قادر به توجیه آن نیستند، متمرکز بود؛ با این حال بحث «فرازمینیها» چندباری در این بحث مطرح شد.
سه شخصی که در مقابل کمیته نمایندگان نشستند، دیوید گروش، افسر اطلاعاتی سابق در نیروی هوایی و آژانس اطلاعات ملی هوافضا، رایان گریوز، خلبان سابق نیروی دریایی که ادعا میکند در طول ماموریت با UAPها مواجه شده است و دیوید فراور، دیگر خلبان نیروی دریایی، که ویدیوی مشهور بشقاب پرنده را در سال 2004 ضبط کرد.
شاهدان مدعی بودند که ایالات متحده فاقد یک سیستم گزارشدهی مناسب برای مشاهده UAP است و آقای گریوز خاطرنشان کرد که خلبانان نظامی و تجاری که ادعا میکنند با این هواپیما روبرو شدهاند احساس میکنند که نمیتوانند مشاهدهها را بدون تلافی شغلی احتمالی گزارش کنند.
آقای گریوز بیشتر نگران کمبود گزینههای گزارشدهی برای خلبانانی بود که با هواپیمای فرضی روبرو میشدند. او در سال 2014 تجربه خاص خود را داشت، زمانی که یک اسکادران تحت فرمان او با مکعبهای خاکستری داخل یک کره شفاف روبرو شد.
او گفت که خلبانانش توصیف کردند که این هواپیما مانورهای هوایی غیرممکنی را انجام میدهد که به گفته او خلبان انسان را از پای درمیآورد و بسیار فراتر از توانایی هر فناوری شناخته شده است.
آقای گریوز همچنین اظهار داشت که چنین برخوردهایی نادر نیست اما هیچ وسیله رسمی برای گزارش چنین مواردی وجود ندارد.
آقای گریوز در بیانیه افتتاحیه خود گفت: «اگر همه بتوانند دادههای حسگر و ویدیویی را که من شاهد آن بودم ببینند، گفتگوی ملی ما تغییر میکرد. ما باید تهمت زدن را کنار بگذاریم و به مباحث امنیتی که این موضوع نشان میدهد، رسیدگی کنیم. اگر این اشیای ناشناس، پهپادهای کشورهای خارجی هستند، این یک مشکل فوری امنیت ملی است. این اشیاء ناشناس نگرانیای برای ایمنی پرواز هستند. مردم آمریکا سزاوار این هستند که بدانند در آسمان ما چه میگذرد.»
آقای فراور گزارشی از حادثه خود در سال 2004 در سواحل سن دیگو ارائه کرد، که طی آن گفت که با یک جسم سفید روبرو شده است که او آن را به مخزن پروپان تشبیه کرده است. او گفت که قبل از اینکه به سرعت بالا برود، شتاب بگیرد و ناپدید شود، آن را در حال شناور شدن بر روی آب دید. او خاطرنشان کرد که در زیر این کشتی مایعی سفید رنگ دیده شد که نشان می دهد ممکن است چیزی زیر شیء ناشناس بوده باشد و پس از ناپدید شدن آن، مایع سفید از بین رفته است.
آقای فراور گفت: «من فکر می کنم آنچه ما تجربه کردیم، همانطور که گفتم، فراتر از علم مواد و تواناییهایی بود که در آن زمان و در حال حاضر داریم یا حتی در 10 تا 20 سال آینده خواهیم داشت.»
هر دو خلبان توافق کردند که پهپادهایی که با آنها مواجه شدند، فارغ از این که ساخته بشر باشند یا توسط موجودات بیگانه هدایتشوند، تهدیدهای امنیت ملی برای ایالات متحده بودند.
آقای گروش که 14 سال به عنوان افسر اطلاعاتی کار میکرد، در طول جلسه دادرسی شدیدترین ادعاها را مطرح کرد، اما کمترین مدرک را نسبت به شاهدان ارائه کرد.
او گفت که تصمیم گرفت پس از اینکه مطلع شد که ایالات متحده لاشه هواپیماهای UAP را بازیابی کرده است و در حال حاضر در حال مهندسی معکوس این فناوری است، تصمیم گرفت این موضوع را مطرح کند.
او گفت: «من در جریان فعالیتهای خود، توسط اطرافیانم از یک برنامه چند ساله بازیابی شیء سقوط کرده و مهندسی معکوس آن مطلع شدم.»
وی همچنین ادعا کرد که یک پهپاد به اندازه یک زمین فوتبال در جایی پنهان شده است و حتی “مواد بیولوژیکی غیر انسانی” در کابین خلبان برخی از اشیای سقوط کرده پیدا شده است.
آقای گروش به صراحت گفته است که او شاهد شخصی برای هیچ یک از آنچه میگوید، نبوده است؛ اما آنچه را که افراد معتبر به او گفتهاند را تکرار میکند.
پنتاگون ادعاهای او مبنی بر پنهانکاری دولت ایالات متحده را رد کرده است. سخنگوی وزارت دفاع امریکا گفت که بازرسان «هیچ اطلاعات قابل تأییدی برای اثبات ادعاهایی مبنی بر مهندسی معکوس مواد فرازمینی، پیدا نکردهاند». این بیانیه به مهندسی معکوس اشیایی که مشکوک به ماهیت فرازمینی نیستند، اشاره نکرد.
در طول جلسه استماع، تیم بورچت، نماینده کنگره از آقای گروش پرسید:«آیا فرد یا افرادی در تلاش برای پنهان کردن این فناوریهای فرازمینی آسیب دیدهاند یا مجروح شدهاند؟»
او پاسخ داد:«بله! من شخصاً در این باره اطلاعاتی دارم.»
آقای بورشت سپس پرسید: «آیا کسی به قتل هم رسیده است؟»
آقای گروش برای لحظهای تردید کرد. او با اشاره به تحقیقات فعلی در مورد اینکه آیا او مورد اقدام تلافیجویانه برای افشاگری قرار گرفته است یا خیر، گفت: «باید مراقب این سؤال باشم. چرا که من افراد با این دانش را به مقامات مربوطه راهنمایی کردم.»
وی در ادامه مدعی شد که از تلاشهای تلافیجویانه برنامهریزی شده مافوق سابقش در دولت آمریکا علیه خود آگاه بوده و از برنامههای غیرمجاز «IRAD» که در آن پیمانکاران دولتی از خریداران دولتی آمریکا هزینه زیادی میگیرند و از سود مازاد برای برنامه های تحقیقاتی وزارت دفاع، استفاده میکنند آگاه بوده است.
رسانهها و علاقهمندان به بشقاب پرندهها به امید اینکه شاهد افشا اطلاعات باشند، این جلسه طولانی مدت را مشاهده کردند.
با این حال، آنها تنها با اطلاعات اندک و اشارههای جزئی شاهدان روبرو شدند. هر بار که از آقای گروش خواسته میشد اطلاعات خاصی را در مورد جزئیات برنامههای IRAD، مکانهای UAPهای احتمالی سقوط کرده، مشخصات موجوداتی که گفته میشود با لاشه هواپیما پیدا شده اند، ارائه دهد؛ میگفت پاسخ ها را میداند، اما نمیتواند آنها را به صورت عمومی ارائه کند. او گفت که میتواند اطلاعات خاصی را تنها در یک جلسه غیرعلنی یا در یک محیط امن ارائه دهد و دلیل آن نگرانیهای مربوط به محرمانگی شغل خود است.
کمیته دو حزبی از شهادت شهود قدردانی کرد و به طور کلی از این موضع عمل کرد که دولت اطلاعات مربوط به ماهیت واقعی UAP ها را مخفی میکند (خواه توسط دشمنان ایالات متحده یا بیگانگان کنترل می شوند) و چندین عضو مجلس نمایندگان به شاهدان اطمینان دادند، از تلافی احتمالی محافظت خواهند شد.