دیوان عالی ایالات متحده در نبرد حقوقی جنجالی بین غول‌های فناوری اوراکل و HPE حکم داد که اوراکل باید به خاطر توقف پشتیبانی از ایتانیوم، 3 میلیارد دلار به HPE بپردازد؛ چیپستی که فاجعه بزرگی برای HPE و اینتل بود.
دادگاه درخواست تجدیدنظر نهایی اوراکل را برای لغو حکم غرامت 3 میلیارد دلاری به دلیل نقض توافقنامه، رد کرد و بنابراین اوراکل باید خسارت بسیار هنگفت را برای عدم پشتیبانی از یک تراشه معیوب بپردازد.
آیتانیک غرق شد
این دعوای حقوقی به سال 2011 و ساخت ایتانیوم به چند دهه قبل برمی‌گردد. ایتانیوم محصول مشترک اینتل و HP در دهه 1990 بود. در آن زمان انتظار می‌رفت که پردازنده‌های RISC مانند Sun SPARC و IBM Power از تراشه‌های CISC مانند خانواده x86 اینتل پیشی بگیرند. HP با اینتل به طور مشترک تراشه‌ای با معماری RISC تحت عنوان IA-64 را توسعه داد که برای رونمایی رسمی از آن در سال 1999 به ایتانیوم (Itanium) تغییر نام داد.
در حالی که پیش‌بینی‌های اولیه می‌گفتند که ایتانیوم به‌سرعت رشد می‌کند، افراد بدبین به آن لقب کنایه‌آمیز آیتانیک را دادند!
نسخه های اولیه ایتانیوم عملکرد بد و نرم افزار محدودی داشت زیرا برنامه‌نویسی آن‌ها بسیار دشوار بود. در سال 2004، اینتل تراشه‌های زئون را معرفی کرد که عملکرد سریع را ارائه می‌کردند، با x86 سازگار بودند و در آن‌ها برخی از برنامه‌های افزودنی بر اساس پلتفرم AMD ارائه می‌شد.
هنگامی که اوراکل در سال 2011 اعلام کرد که پشتیبانی از ایتانیوم را به دلیل «به پایان رسیدن عمر این محصول» متوقف می‌کند، HP با شکایتی پاسخ داد و مدعی شد که اوراکل به مارک هرد، مدیر عامل اسبق HP تعهد داده که به صورت مادام، مجموعه محصولات خود را بر روی پلتفرم‌های HP ارائه دهد.
اوراکل در رابطه با ناکارآمدی ایتانیوم حق داشت؛ تا سال 2015، سالی که HPE از شرکت اصلی تقسیم شد، HP تنها مسافری بود که در این کشتی غرق شده باقی مانده بود. خود اینتل نیز با آخرین پردازنده ایتانیوم خود (Kittson) در سال 2017 به کار خود خاتمه داد.
برای اوراکل، این واقعیت که ایتانیوم یک پروژه شکست خورده بود، با تعهدات این شرکت ارتباطی نداشت. از سویی دیگر برای HPE، داستان با کسب درآمدی هنگفت از آنچه بزرگترین و طولانی‌ترین شکست در تاریخ فناوری است، به پایان می‌رسد.
