روز گذشته قطعی گسترده در سرویس ابری آمازون (aws) باعث شد بسیاری از خدمات اینترنتی در سراسر جهان از کار بیفتند و بار دیگر روشن شد که تا چه اندازه زیرساخت اینترنت به چند شرکت بزرگ فناوری وابسته است.
سرویس وب آمازون یکی از ستون‌های اصلی اینترنت امروز به شمار می‌رود و هر زمان که دچار مشکل می‌شود، بسیاری از خدماتی که مردم روزانه از آن استفاده می‌کنند نیز از دسترس خارج می‌شود.
مدیریت زیرساخت‌های ابری در مقیاس بزرگ کاری بسیار پرهزینه و پیچیده است. به همین دلیل تنها چند شرکت مانند آمازون، مایکروسافت و گوگل توانایی انجام آن را دارند.
این قطعی که از صبح دوشنبه در مراکز داده آمازون در ویرجینیای شمالی آغاز شد، باعث اختلال در طیف گسترده‌ای از خدمات شد؛ از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا اپلیکیشن‌های بانکی.
«ابر» در واقع مجموعه‌ای از مراکز داده عظیم است که پر از سرورهایی هستند که برنامه‌ها و سرویس‌های روزمره کاربران را اجرا می‌کنند. بخش زیادی از این مراکز در ویرجینیای شمالی قرار دارد که یکی از بزرگ‌ترین مراکز داده جهان است.
تعداد شرکت‌هایی که چنین زیرساختی را اداره می‌کنند بسیار محدود است. بیشتر مردم حتی نام آن‌ها را نمی‌دانند، اما زندگی دیجیتال ما به شدت به آن‌ها وابسته است.
کسب‌وکارها در این میان با یک انتخاب دشوار روبه‌رو هستند: تکیه بر شرکت‌های بزرگ و پذیرش خطر قطعی سرویس یا ساخت و نگهداری زیرساخت مستقل خود که هزینه و پیچیدگی بالایی دارد.
این وضعیت در حالی است که اینترنت در گذشته تا این اندازه متمرکز نبود. در آغاز، شبکه‌ای به نام آرپانت به عنوان پیش‌نمونه اینترنت طراحی شده بود تا در برابر اختلالات و حتی حملات شدید نیز مقاوم باشد. اما با گذر زمان، تمرکز خدمات روی چند شرکت بزرگ، بخشی از ماهیت اولیه اینترنت را از بین برده است.
اگرچه چنین اتفاق‌هایی ممکن است موجب بهبودهایی در آینده شوند، بعید است تغییر اساسی در این مدل رخ دهد. تصور دنیایی بدون اتکا به این شرکت‌های بزرگ دشوار است.
در نهایت، این رویدادها نشان می‌دهند که زیرساخت اینترنت تا چه اندازه شکننده شده است. اتکا به چند ارائه‌دهنده بزرگ، آسیب‌پذیری کل شبکه را افزایش می‌دهد. از طرفی، برطرف کردن چنین مشکلاتی نیز کار ساده‌ای نیست. این گونه خرابی‌ها نادرند، اما زمانی که رخ می‌دهند، رفع آن‌ها فرآیندی بسیار پیچیده و زمان‌بر است.