تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دستیارهای نوشتاری هوش مصنوعی می‌توانند به‌طور ناخواسته سبک‌های نوشتاری جهانی را یکسان کنند و کاربران غیرغربی را به سمت سبک آمریکایی سوق دهند. در مطالعه‌ای که کاربران هندی و آمریکایی را مقایسه کرد، پیشنهادات هوش مصنوعی اغلب موضوعات و الگوهای نوشتاری غربی را ترویج می‌داد و باعث کاهش جلوه‌های فرهنگی هندی شد.
کاربران هندی پیشنهادات هوش مصنوعی را بیشتر پذیرفتند، اما اغلب مجبور به اصلاح آن‌ها بودند که منجر به بهره‌وری کمتر شد. پژوهشگران از توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی خواستند تا حساسیت فرهنگی را در اولویت قرار دهند تا تنوع جهانی در نوشتن حفظ شود.
مطالعه‌ی جدید دانشگاه کرنل نشان می‌دهد که دستیارهای نوشتاری مبتنی بر هوش مصنوعی ممکن است برای میلیاردها کاربر در جنوب جهانی عملکرد ضعیفی داشته باشند، زیرا زبانی عمومی تولید می‌کنند که آن‌ها را شبیه‌تر به آمریکایی‌ها می‌کند.
این مطالعه نشان داد که وقتی هندی‌ها و آمریکایی‌ها از یک دستیار نوشتاری هوش مصنوعی استفاده کردند، نوشته‌هایشان به هم شبیه‌تر شد که عمدتاً به زیان سبک‌های نوشتاری هندی بود.
اگرچه این دستیار به هر دو گروه کمک کرد تا سریع‌تر بنویسند، هندی‌ها بهره‌وری کمتری کسب کردند، زیرا اغلب مجبور بودند پیشنهادات هوش مصنوعی را اصلاح کنند.
نویسنده ارشد، آدیتیا واشیستا، استادیار علوم اطلاعات، گفت: «این یکی از اولین مطالعاتی است که نشان می‌دهد استفاده از هوش مصنوعی در نوشتن می‌تواند به کلیشه‌سازی فرهنگی و یکسان‌سازی زبانی منجر شود.»
او افزود: «مردم شروع به نوشتن شبیه دیگران می‌کنند و این چیزی نیست که ما بخواهیم. یکی از زیبایی‌های جهان، تنوعی است که داریم.»
این مطالعه با عنوان «پیشنهادات هوش مصنوعی، نوشتن را به سمت سبک‌های غربی یکسان می‌کند و ظرایف فرهنگی را کاهش می‌دهد» توسط دروف آگاروال، دانشجوی دکتری در رشته علوم اطلاعات، در کنفرانس انجمن ماشین‌های محاسباتی درباره عوامل انسانی در سیستم‌های محاسباتی ارائه خواهد شد.
چت‌جی‌پی‌تی و سایر ابزارهای هوش مصنوعی محبوب که از مدل‌های زبانی بزرگ استفاده می‌کنند، عمدتاً توسط شرکت‌های فناوری آمریکایی توسعه یافته‌اند، اما به‌طور فزاینده‌ای در سراسر جهان، از جمله توسط ۸۵ درصد جمعیت جهان که در جنوب جهانی زندگی می‌کنند، استفاده می‌شوند.
برای بررسی تأثیر این ابزارها بر فرهنگ‌های غیرغربی، تیم تحقیقاتی ۱۱۸ نفر را، نیمی از آمریکا و نیمی از هند، استخدام کرد و از آن‌ها خواست درباره موضوعات فرهنگی بنویسند.
نیمی از شرکت‌کنندگان هر کشور به‌صورت مستقل و نیمی با استفاده از دستیار نوشتاری هوش مصنوعی که پیشنهادات کوتاه تکمیل خودکار ارائه می‌داد، تکالیف را انجام دادند. پژوهشگران کلیدهای فشرده‌شده و پذیرش یا رد هر پیشنهاد را ثبت کردند.
مقایسه نمونه‌های نوشتاری نشان داد که هندی‌ها بیشتر از پیشنهادات هوش مصنوعی استفاده کردند و ۲۵ درصد پیشنهادات را نگه داشتند، در حالی که آمریکایی‌ها ۱۹ درصد را پذیرفتند. با این حال، هندی‌ها به‌طور قابل‌توجهی پیشنهادات را برای تطبیق با موضوع و سبک نوشتاری خود اصلاح کردند، که باعث شد هر پیشنهاد به‌طور متوسط کمتر مفید باشد.
برای مثال، وقتی از شرکت‌کنندگان خواسته شد درباره غذای مورد علاقه یا تعطیلاتشان بنویسند، هوش مصنوعی به‌طور مداوم پیتزا و کریسمس را پیشنهاد می‌داد. هنگام نوشتن درباره یک شخصیت عمومی، اگر یک هندی حرف «S» را برای تایپ نام شاهرخ خان، بازیگر معروف بالیوود، وارد می‌کرد، هوش مصنوعی شکیل اونیل یا اسکارلت جوهانسون را پیشنهاد می‌داد.
آگاروال گفت: «وقتی کاربران هندی از پیشنهادات نوشتاری مدل هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، شروع به تقلید از سبک‌های نوشتاری آمریکایی می‌کنند، به‌گونه‌ای که جشنواره‌ها، غذاها و آثار فرهنگی خود را از منظر غربی توصیف می‌کنند.»
نیاز مداوم کاربران هندی به مقاومت در برابر پیشنهادات غربی هوش مصنوعی، نشانه‌ای از استعمار هوش مصنوعی است. پژوهشگران گفتند که با سرکوب فرهنگ و ارزش‌های هندی، هوش مصنوعی فرهنگ غربی را برتر نشان می‌دهد و ممکن است نه‌تنها آنچه مردم می‌نویسند، بلکه آنچه فکر می‌کنند را تغییر دهد.
آگاروال افزود: «این فناوری‌ها ارزش زیادی به زندگی مردم می‌آورند، اما برای اینکه این ارزش عادلانه باشد و این محصولات در این بازارها عملکرد خوبی داشته باشند، شرکت‌های فناوری باید به جنبه‌های فرهنگی، نه فقط زبانی، توجه کنند.»