اینتل اخیراً برای رقابت با AMD کار سختی داشته است. پردازنده‌های Ryzen Zen 3 AMD یک سال پیش تاج و تخت را از اینتل گرفتند، و واکنش اینتل با نسل یازدهم Core i9-11900K در اواخر سال گذشته، ضعیف بود. این پردازنده‌ها با این که تا حدی کارایی را نسبت به نسل دهم اینتل افزایش داد، اما برای کاهش فاصله با Ryzen 9 5950X AMD در کارایی و راندمان انرژی اصلاً کافی نبود.
نسل دوازدهم اینتل چند روز قبل به همراه پرچمدار آن Core i9-12900K روانه‌ی بازار شد. این دوره جدیدی از پردازنده‌های x86 است که مشابه پردازنده‌های ARM اپل طراحی شده‌اند و هم راندمان انرژی بالا و هم کارایی بالا را ارائه می‌دهند. این نسل جدید به ویندوز اجازه می‌دهند تا تسک‌های پس‌زمینه را تخلیه کند و هسته‌های اجرایی را برای اجرای بارهای سنگین‌تر نگه دارد. اینتل مطابق معمول وعده می‌دهد که «بهترین پردازنده گیمینگ جهان» را ساخته و 19 درصد بهبود عملکرد نسبت به تراشه‌های نسل یازدهم خود را ارائه می‌دهد.
به گفته اینتل این نسل جدید تراشه‌های Alder Lake برای کارایی بهتر به قابلیت‌های جدید ویندوز 11 متکی است. مایکروسافت سیستم‌عامل جدید خود را برای مدیریت رشته (Thread) اینتل بهینه‌سازی کرده است و ظاهراً به آن اجازه می‌دهد وظایف را در این هسته‌های CPU جدید مدیریت کند.
اینتل عملکرد بهتری را با ویندوز 11 وعده می‌دهد، اما در واقعیت تفاوت زیاد نیست. طبق بررسی‌های عملی، اجرای بازی بر روی هر دو سیستم عامل تفاوت چندانی در اجرا و فریم‌ریت وجود ندارد.
پرچمدار جدید Core i9-12900K در مجموع دارای 16 هسته است، اما هسته‌های مرسوم در آن به کار نرفته است. اینتل آن‌ها را به هشت هسته P (Performance) و هشت هسته E (Efficient) تقسیم کرده است. هسته‌های P مشابه پردازنده‌های کلاس Core اینتل هستند و هسته‌های E بیشتر شبیه هسته‌های کلاس Atom هستند. سرعت کلاک با استفاده از فناوری Turbo Max 3.0 به 5.2 گیگاهرتز می‌رسد و در مجموع 24 رشته بر اساس دو رشته در هر هسته P و یک رشته در هر هسته E وجود دارد.
اینتل همچنین برای اولین بار از حافظه DDR5 و PCIe 5.0 پشتیبانی می‌کند. این بدان معناست که شما به یک مادربرد جدید برای استفاده‌ی تراشه‌های نسل دوازدهم اینتل نیاز دارید، زیرا این شرکت به سوکت جدید LGA 1700 و چیپست Z690 کوچ کرده است. حتی ممکن است به یک سرمایش جدید یا به روز شده نیاز داشته باشید، زیرا 12900K کمی بزرگتر از 11900K است.
برخی از مادربردهای Z690 از ماژول های DDR4 موجود پشتیبانی می‌کنند. معرفی PCIe 5.0 در پردازنده‌ها و مادربورد‌های جدید کمی آینده‌نگری است، زیرا هنوز یک پردازنده گرافیکی که از این استاندارد پشتیبانی کند، عرضه نشده و ما همچنان منتظر معرفی اولین SSDهای PCIe 5.0 هستیم.
علیرغم ادعای اینتل، کارایی پردازنده‌ها در ویندوز 11 چندان تفاوتی ندارد
ما انواع مختلفی از بارهای کاری، بنچمارک‌های مصنوعی و بازی‌ها را در هر دو ویندوز 10 و ویندوز 11 آزمایش کردیم و نتایج بسیار مشابه بود. عملکرد در برخی از کارهای مولتی تِرِد کمی بهبود یافت، اما در گیمینگ عملاً یکسان بود. به نظر می‌رسد که ویندوز 11، فتوشاپ و پریمیر را کمی بهتر اجرا می‌کند. زیرا ویندوز 11 رندرهای ویدیویی با کیفیت 4K را چند ثانیه کاهش داد. رندر یک ویدیوی 5 دقیقه‌ای با کیفیت 4K در 3 دقیقه و 14 ثانیه در ویندوز 11 تکمیل شد، که 8 ثانیه سریعتر از زمانی بود که با استفاده از ویندوز 10 انجام شد.
در بازی‌ها، نرخ فریم‌ها عمدتاً بین ویندوز 10 و ویندوز 11 تغییر نمی‌کند. ما Metro Exodus، Shadow of the Tomb Raider، Gears 5، Assassin’s Creed: Valhalla و Watch Dogs: Legion را با تنظیمات فوق‌العاده بالا آزمایش کردیم. عملکرد در تمام این عناوین تقریباً یکسان بود، به غیر از Gears 5، که در ویندوز 11 اندکی کاهش یافت.
مطمئناً پیشرفت‌هایی برای اینتل در ویندوز 11 وجود دارد که وقتی کارهای پس‌زمینه زیادی انجام می‌دهید یا فقط در حال استفاده روزمره هستید، به چشم می‌آید، اما ما نتوانستیم در طول آزمایش متوجه آن‌ها شویم.
همچنین انواع درایوهای PCIe 4.0 با 12900K آزمایش شد، صرفاً برای اینکه ببینیم پرچمدار جدید چقدر در ارائه سرعت‌هایی که با جدیدترین SSD های M.2 انتظار می‌رود، توانایی دارد. وسترن دیجیتال SN850 (1 ترابایت) با سرعت نامی خواندن متوالی 7000 مگابایت بر ثانیه و سرعت نوشتن 5000 مگابایت بر ثانیه معرفی شده است. در آزمایش ما سرعت خواندن 6925 مگابایت بر ثانیه و سرعت نوشتن 5362 مگابایت بر ثانیه ثبت شد. این فقط کمی از چیزی که در Core i9-11900K قبلی اینتل دیده شده بود، بهتر بود (حدود 2 درصد). همچنین با تست 980 پرو سامسونگ به سرعت خواندن 6706 مگابایت بر ثانیه و سرعت نوشتن 4977 مگابایت بر ثانیه دست یافتیم.
Core i9-12900K همچنین پیشرفت‌های بزرگی در عملکرد چند هسته‌ای در بنچمارک‌هایی مانند Geekbench 5 و Cinebench R23 نشان می‌دهد. مدل قبلی اینتل تعداد هسته‌های خود را در مقایسه با 10 هسته 10900K به 8 کاهش داد و در نتیجه افت عملکرد چند هسته‌ای را متحمل شد. در Geekbench 5، 12900K تقریباً 12 درصد بهتر از 11900K در عملکرد تک رشته‌ای و 137 درصد بهبود در عملکرد چند هسته‌ای بود. به همین ترتیب، نمرات بنچمارک Cinebench R23 پیشرفت بزرگی نسبت به 11900K نشان می‌دهد و حتی از آنچه از Ryzen 9 5950X AMD می‌بینید نیز عبور می‌کند.
از نظر رقابت با AMD، اینتل بالاخره عملکردی ارائه می‌کند که می‌تواند بهتر از Ryzen 9 5950X AMD عمل کند. 12900K یک پیشرفت بزرگ نسبت به نسل یازدهم 11900K، هم در کارایی، هم در راندمان و هم در بازی است.
یک سال طول کشید تا اینتل پاسخ AMD را با پردازنده‌ای 589 دلاری که می‌تواند با پرچمدار 799 دلاری AMD برابری کند، بدهد. البته این که آیا واقعاً می‌توانید آن را با قیمتی نزدیک به 589 دلار پیدا کنید، مسئله دیگری است. قیمت خرده فروشان مختلف در ایالات متحده در حال حاضر از 620 دلار تا 649 دلار متغیر است.
اینکه اینتل تا چه زمانی می‌تواند برتری این نسل نسبت به AMD را حفظ کند، باید منتظر ماند و دید. شایعه شده است که AMD پردازنده‌های Ryzen 6000 خود را در اوایل سال آینده عرضه می‌کند، و آن‌ها می‌توانند تا زمانی که این شرکت با معماری بعدی Zen 4 خود آماده شود، یک نقطه توقف باشد. در حال حاضر، اینتل بازگشته و آماده است تا با نسل دوازدهم پردازنده‌های خود، دوران DDR5 و PCIe 5.0 را آغاز کند.
