طبقه‌بندی رایانش ابری، معمولا از طریق دو دسته‌بندی صورت می‌پذیرد:
1- مدل پیاده‌سازی رایانش ابری
2- مدل ارایه سرویس رایانش ابری (SaaS, Paas و IaaS).
در ادامه به معرفی اصلی‌ترین مدل‌های پیاده‌سازی رایانش ابری می‌پردازیم.
ابر عمومی (Public Cloud)
ابر عمومی رایج‌ترین مدل پیاده‌سازی رایانش ابری می‌باشد. در این مدل، منابع اشتراکی و زیرساختی مانند سرورها و فضای ذخیره‌سازی توسط یک شرکت ارایه‌دهنده خدمات ابری میزبانی شده و دسترسی به آنها از طریق شبکه جهانی اینترنت برای متقاضیان این سرویس فراهم می‌شود. در ابر عمومی، کلیه سخت افزارها، نرم‌افزارها و تجهیزات زیرساختی توسط شرکت ارایه‌دهند خدمات ابری نگهداری و مدیریت می‌شوند.
ابر اختصاصی (Private Cloud)
ابر اختصاصی تنها برای استفاده خصوصی یک سازمان طراحی و پیاده‌سازی می‌شود. به بیان دیگر، در این مدل از رایانش ابری، منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به طور کامل در اختیار یک سازمان قرار دارند. تجهیزات و زیرساخت مورد نیاز این ابر می تواند به صورت فیزیکی در محل ساختمان‌های یک سازمان، و یا در دیتاسنتر یک شرکت ارایه‌دهنده سرویس ابری پیاده‌سازی و میزبانی شوند.
در ابر اختصاصی، کلیه سرویس‌ها، تجهیزات و منابع زیرساختی، از طریق یک شبکه اختصاصی انتقال داده داخلی، توسط خود سازمان، نگهداری و مدیریت می‌شوند و امکان دسترسی خارج از شبکه اختصاصی به این ابر مقدور نخواهد بود. ابر خصوصی معمولا مورد استفاده مراکز دولتی، موسسات مالی، شرکت‌ها و یا سازمان‌هایی قرار می‌گیرد که مسئول اجرای عملیات و فرایندهای بسیار مهم و حساسی هستند و نیاز کنترل و دسترسی کامل به زیرساخت داده‌ای برای آنها مبرم است.
ابر ترکیبی (Hybrid Cloud)
ابر ترکیبی، همانگونه که از اسم آن برمی‌آید، هر دو نوع مدل پیاده‌سازی رایانش ابری (عمومی و اختصاصی) را مورد استفاده قرار می‌دهد و این امکان را برای سازمان‌ها فراهم می‌کند تا بسته به نوع کاربرد، از مزایای هر دو مدل بهره‌مند شوند. در مدل ابر ترکیبی، برای افزایش انعطاف‌پذیری و بهره‌مندی از گزینه‌های متنوع‌تر، فعالیت‌های شبکه بین ابر اختصاصی و عمومی تقسیم می‌شوند. به طور مثال یک سازمان می‌تواند برای نیازهای پرتقاضا و غیرحساس خود از بستر ابر عمومی، و برای نیازها و انجام امور حساس و محرمانه خود از مدل ابر اختصاصی استفاده نماید.