منظور از سرمایه‌گذاری معمولاً خرید چیزی است که فکر می‌کنید (و امیدوارید) بتوانید آن را با قیمت بالاتری بفروشید. با این حال، اغلب گفته می‌شود که «کریپتو نمی‌خوابد». قیمت ارز دیجیتال و دارایی‌هایی مانند بیت‌کوین سطوح مکرری از نوسانات را تجربه می‌کنند.
بیت کوین اولین بار در سال 2009 و با قیمت تنها کسری از دلار بود در دسترس عموم قرار گرفت. حالا اگر نمودار آن را نگاه کنید قله را نزدیکی‌های 70000 دلار خواهید یافت و امروز، در زمان نوشتن این مقاله کندل‌ها در حوالی 20000 دلار پرینت می‌شوند. قیمت این رمزارز گاهی اوقات در عرض چند روز هزاران دلار افزایش یا کاهش می‌یابد.
چنین نوساناتی در ارزش دارایی‌های دیجیتال می‌تواند مزایای قابل توجهی را برای سرمایه‌گذاران ایجاد کند؛ و صد البته نیز ضررهای قابل توجهی را به ویژه برای معامله‌گران کم تجربه تحمیل کند. با این وجود، در مجموع می‌توان گفت نوسانات بالا در دنیای ارزهای دیجیتال شمشیری دو لبه است. یک لبه آن سودآوری نام دارد که می‌تواند نیازهای مالی شما را از میان بردارد و لبه دیگر آن که بسیار خطرناک است، همان ضرر است و ریشه سرمایه افراد کارنابلد را می‌زند.
نحوه ضرر که بسیار واضح است؛ فرد دارایی را می‌خرد، قیمت پایین می‌آید، فرد ضرر می‌کند. اما سودآوری از نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال از راه‌های مختلفی حاصل می‌شود. در این مقاله به برخی از این راه‌ها اشاره خواهیم کرد. برای استفاده از هرکدام از سبک‌های زیر باید نقاط مناسب ورود و خروج معاملات را بدانید. یکی از بهترین راه‌هایی که بدون هیچ زحمتی این نقاط را به شما نشان می‌دهد، دریافت سیگنال ارز دیجیتال است.
اسکالپینگ
اسکالپینگ کوتاه مدت‌ترین استراتژی برای معامله و ترید است. معامله‌گران اسکالپ پوریشن‌های خود را فقط برای چند ثانیه یا حداکثر چند دقیقه باز نگه می‌دارند. این معاملات کوتاه‌مدت، حرکت‌های قیمتی کوچک را هدف قرار می‌دهند. فلسفه اسکالپینگ این است که تعداد زیادی معامله سریع را با سود کم انجام دهید. اما با این رویکرد که اجازه دهید سود در طول روز انباشته شود. یک اسکالپر وقتی پای ترید می‌نشیند تعداد معاملات زیادی انجام می‌دهد. به عبارت دیگر، “اسکالپرها معتقدند ذره ذره جمع گردد وانگهی دریا شود”.
این سبک از معاملات نیاز به نوسانات زیادی دارد. در نتیجه، اسکالپرها تمایل دارند فقط روی رمزارزهای اصلی کار کنند. زیرا در این بازارها نقدینگی، حجم معاملات و نوسانات لحظه‌ای بالاست. مانند بیت کوین، اتریوم، سولانا و دیگر رمزارزهای پر نوسان.
اسکالپرها همچنین تمایل دارند که فقط در شلوغ‌ترین زمان‌های بازار، که افراد زیادی در معامله هستند و حجم معاملات بسیار بالاست، به اسکالپینگ بپردازند. آنها همچنین به دنبال راهی برای کاهش کارمزدها هستند. زیرا انجام چندین معامله در طول روز برابر است با پرداخت چندین کارمزد.
البته اسکالپینگ بار روانی زیادی برای معامله‌گران به دنبال دارد. زیرا محیط معاملاتی پرسرعت و تلاش برای افزایش چند دلاری، می‌تواند برای بسیاری از معامله‌گران استرس زا باشد و همچنین بسیار وقت گیر است. زیرا اگر می‌خواهید در این سبک ترید کنید، باید برای چندین ساعت در روز روی نمودارها تمرکز کنید.
معاملات روزانه
برای کسانی که نمی‌توانند بار روانی اسکالپینگ را تحمل کنند یا سرعت عمل لازم را ندارند، اما هنوز هم نمی‌خواهند در طول شب یک پوزیشن باز داشته باشند، ممکن است معاملات روزانه مناسب باشد.
معامله‌گران روزانه، پوزیشن‌های خود را در همان روزی که باز کرده‌اند، می‌بندند. البته نه به سرعت اسکالپرها؛ زیرا برخی از پوزیشن‌های آنان می‌تواند تا 23 ساعت نیز باز باشد. اما قبل از خواب چه سود کرده باشند چه ضرر، آن را می‌بندند و معمولا در طول روز بیشتر از 2 پوزیشن باز نمی‌کنند. معاملات روانه معمولاً در طول مدت چند دقیقه تا چند ساعت انجام می‌شوند. در نتیجه، به زمان کافی برای تجزیه و تحلیل بازار و نظارت مکرر روی پوزیشن نیاز دارند. معامله گران روزانه نیز درست مثل اسکالپرها به سودهای کوچک ولی پرتعداد متکی هستند.
آنها روزانه توجه ویژه‌ای به تحلیل‌های بنیادی و تکنیکی دارند و از اندیکاتورهای مهم تکنیکال مانند MACD، میانگین متحرک، RSI، ایچیموکو، بولینگر باند و… استفاده می‌کنند.
معاملات بین روز
معامله‌گرانی که این استراتژی را بر می‌گزینند، اینترادِی تریدر نامیده می‌شوند. آنها مشکلی با باز بودن پوزیشن‌های خود برای یک شب ندارند. اما حداکثر یک شب. تریدرهای بین روز حد فاصل میان تریدرهای روزانه و موج سواران هستند. اگر برای معاملات هر کدام از این سه نوع حد زمانی تعیین کنیم، معامله‌گران روزانه حداکثر 24 ساعت و معامله‌گران بین روز حداکثر 48 ساعت پوزیشن‌های خود را باز نگه می‌دارند. اگر یک معامله‌گر پوزیشن‌های خود را بیشتر از 48 ساعت باز نگه دارد، وارد دسته بعدی معامله‌گران می‌شود که به آنها سویینگ تریدر یا موج سوار گفته می‌شود. موج سواران هیچ حداکثری برای زمان پوزیشن‌های خود ندارند، اما حداقل 48 ساعت برای آنها صادق است.
موج سواری
برخلاف معامله‌گران روزانه که موقعیت‌های خود را کمتر از یک روز نگه می‌دارند، موج سواران معمولاً موقعیت‌های خود را برای چند روز نگه می‌دارند؛ حتی گاهی تا چند هفته. از آنجایی که موج سواران برای باز کردن پوزیشن‌های خود نقاط ورود و خروج را از قبل مشخص می‌کنند، نیازی به نظارت دائمی بر نمودارها و معاملات خود ندارند. همین امر، موج سواری را به یک سبک معاملاتی محبوب برای کسانی تبدیل می‌کند که تعهدات دیگری (مانند شغل تمام وقت) دارند و مایلند فقط در اوقات فراغت خود ترید کنند. با این حال باز هم باید چند ساعت در روز را به تحلیل بازارها اختصاص داد.
موج سواران (و همچنین برخی از معامله گران روزانه) تمایل دارند از استراتژی‌های معاملاتی مانند معاملات روند، معاملات خلاف روند، معاملات حرکتی و خطوط حمایت و مقاومت استفاده کنند. پرایس اکشن، سبک تحلیلی محبوب موج سواران است.
پوزیشن تریدینگ
پویشن تریدرها روی حرکت بلندمدت قیمت متمرکز هستند و به دنبال حداکثر سود بالقوه‌ای هستند که از تغییرات عمده قیمت‌ها به دست می‌آید. در نتیجه، معاملات آنها معمولاً در یک دوره زمانی چند هفته‌ای، چند ماهه یا حتی چند ساله طول می‌کشد. پوزیشن تریدرها از تایم فریم هفتگی و ماهانه برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی بازارها استفاده می‌کنند. به علاوه، ترکیبی از شاخص‌های تکنیکال و تحلیل بنیادی را برای شناسایی سطوح بالقوه ورود و خروج به کار می‌گیرند.
از آنجایی که پوزیشن تریدرها نگران نوسانات یا عقب نشینی‌های جزئی قیمت نیستند، نیازی به نظارت مستمر آنها روی نمودار و پوزیشن‌ها وحجود ندارد. آنها فقط گاهی اوقات برای نظارت بر روند اصلی وارد صرافی می‌شوند.
بهترین استراتژی کدام است؟
وقتی صحبت از استراتژی‌های معاملاتی می‌شود، همه آنها می‌توانند تحت شرایط خاصی از بازار، عملکرد خوبی داشته باشند. پاسخ به این سوال که بهترین استراتژی معاملاتی برای کسب سود از نوسانات رمزارزها چیست، به شما بستگی دارد و یک موضوع ذهنی است. با این حال، توصیه می‌شود یک استراتژی معاملاتی را بر اساس نوع شخصیت، سطح نظم و انضباط، سرمایه موجود، تحمل ریسک و وقت آزاد خود انتخاب کنید.
برای اینکه بتوانید یکی از این استراتژی‌ها را برای خود بر گزینید، لازم است که نقاط و ضعف خود را در هرکدام از آنها بشناسید. یکی از راه‌ها برای شناسایی این امر انجام معاملات کاغذی یا PaperTrading است.
انتخاب یک استراتژی معاملاتی برای شما نباید پروسه‌ای پیچیده باشد و همچنین هیچکس مجبور نیست فقط به یک استراتژی بچسبد. نکته کلیدی که باید به خاطر داشته باشید این است که بهترین معامله‌گران، افرادی که در بازار موفق هستند، توانایی بالایی در سازگار شدن دارند و می‌توانند استراتژی معاملاتی خود را بر اساس فرصت‌ها تغییر دهند. بنابراین، بهترین ایده این است که استراتژی‌های موجود در بازار را به خوبی بشناسید و آنها را یاد بگیرید. سپس در یکی از آنها استاد شوید و سبک معاملاتی اصلی خود را بر اساس آن بچینید. سپس با توجه به تغییراتی که در بازار حاکم می‌شود، شما استعداد و اطلاعات کافی برای سازگاری را دارید و می‌توانید به سرعت با شرایط جدید سازگار شوید.
توجه! این مطلب یک رپورتاژ آگهی است و محتوای آن توسط تبلیغ دهنده نگارش شده است.
آی تی جو مسئولیتی در قبال صحت و سقم محتوای تبلیغاتی ندارد.